Wie bang is verlaten te worden kan in de destructieve relatie blijven hangen. De innerlijke angst verlaten te worden door je partner is de drijfveer ten koste waarvan je hoe dan ook aan je partner blijft hangen. De destructieve partner die dit goed aanvoelt kan spelen met dat gevoel en de angst-knop aan- en uit zetten. De ene keer is er poeslief gedrag en volledige aandacht voor jou en wordt er met woorden gemanipuleerd. “Uiteraard ben jij diegene waar ik het liefst mee samen ben”, “ we zijn toch soul-mates, dat weet je toch?”, “ Ik heb nog nooit zo’n goede relatie gehad”. Op die momenten pakt de destructieve partner je in en trekt jou naar zich toe. Een uur later al of een paar dagen nadien kan de wind uit een andere hoek waaien. Het hoeft niet eens zo te zijn dat de destructieve partner je afwijst maar gewoon zonder overleg, zonder uitleg een eigen weg gaat of afwezig is zonder te zeggen wat hij/zij gaat doen omdat jullie elkaar toch vertrouwen? Dan gaat de angst-knop weer voluit aan.
Het lijkt een te makkelijke verklaring maar het is zinvol te onderzoeken of je beschermend bent opgevoed. Je bent ‘te’ afhankelijk van een veilige omgeving en zoekt bevestiging in de ander. Dat juist jij zo afhankelijk wordt van een partner die met jouw emoties en gevoelens speelt is wellicht goed te begrijpen.
Een ander aspect dat mij treft is dat je bang kunt zijn voor intimiteit. Een echt intieme relatie opbouwen met een destructieve partner is onmogelijk. Sex bestaat voor die partner maar het echte invoelen kan die persoon niet. Het moge gek klinken maar het ontbreken van de echte intimiteit past beter bij je dan je durft toe te geven.
Wie op jonge leeftijd een aantal vervelende verliezen heeft geleden of in vriendschappen in de steek gelaten is kan gedrag ontwikkelen waarin er alles aan gedaan wordt om niet verlaten te worden. De gevoelige partner van een destructieve persoon zal dan ten koste van veel of alles in de relatie blijven hangen.