De psychopaat is een lege huls, niets meer dan een schertsfiguur die elk gewenst beeld tevoorschijn tovert dat hij in de buitenwereld nodig heeft. Hij is de regisseur van zijn eigen leven en verzamelt de poppen om zich heen die hem het ideale beeld terug spiegelen dat hij zich wenst. De partner die gevangen is in de relatie zal stapsgewijs gedwongen worden alle contacten te verbreken met mensen die ook maar enigszins kritisch zijn t.o.v. wat er gebeurt of te dichtbij komen. De ouders zijn de belangrijkste slacht-offers die gemaakt worden. Zij zijn immers zo innig verbonden met hun kind en kunnen zo scherp zien dat wat er in de relatie met de psychopaat gebeurt niet klopt dat zij geëlimineerd moeten worden. Hoewel ik uit de praktijk voorbeelden ken van partners die achteraf gezien tegen hun wil mee verhuisden met de destructieve partner binnen Nederland wordt het nog een stapje erger als een verhuizing naar het buitenland plaats vindt. De fysieke afstand is een geweldige barriere omdat je niet weet waar je kind terecht komt en of het een gezonde omgeving is in termen van vriendschappen en sociale netwerken. Je tast volledig in het duister en omdat vrijwel alle contacten op sociale media verbroken wordt moet je op zoek gaan naar mogelijkheden om toch informatie boven water te krijgen hoe het met je kind gaat.Een afschuwelijke situatie waarin je eigen identiteit opnieuw bevraagd wordt als uniek persoon en in de rol van ouder. Alles in je wordt overhoop gehaald en vanuit het oogpunt van mentaal welzijn vergt het ongelooflijk veel inspanning om op de been te blijven en sterk in jezelf geworteld te blijven.
Hoe gek het ook moge klinken, de partner van een psychopaat houdt altijd nog een aantal achterdeurtjes open. Hoewel het lijkt dat alle verbindingen via social media verbroken zijn blijken er altijd onverwachte connecties in stand gehouden te worden. Dat is m.i. nooit toeval maar zijn toch , wellicht onbewust, reddingslijnen die ze in stand houden. Zo ken ik het verhaal van iemand die zelfs na heel lange tijd in een relatie met een psychopaat een paar keer per jaar nog contact zocht met een oude studie vriend. En juist die zag scherp wat er gebeurde en gaf haar vaak feedback over de ongezonde relatie. Die achterdeurtjes zijn kleine sprankjes hoop.
Hoewel de isolatie dus vrijwel compleet kan zijn moeten we nooit vergeten dat er een onverbrekelijke relatie bestaat tussen de ouder en het kind. Deze lijn is zo sterk dat veel gevoelige ouders op afstand haarfijn weten hoe het met hun kind gaat. De pijn is ondanks de fysieke afstand voelbaar. Op die momenten dat je dat voelt is het belangrijk te beseffen dat je licht en wijsheid naar je kind kunt sturen. Schroom niet om een ritueel uit te voeren zoals vanuit je hart verbinding met je kind te maken en een onvoorwaardelijke liefdestroom te laten plaats vinden. Je kind zal , misschien niet bewust, dit echt ontvangen en zo gevoed blijven met jouw liefde. Zo’n ritueel is belangrijk voor je kind maar ook voor jezelf. Je bent niet slechts machteloos. Het is reëel en zinvol om de verbinding te blijven voeden.