In twee eerdere bijdragen nam ik het gedrag van onze premier onder de loep. Nu de tijd voortschrijdt zien we steeds duidelijker dat zijn gedrag/houding tot grote spanningen in de partij leidt. Maar hoe luid het tegengeluid ook klinkt de premier geeft geen krimp en is er nog steeds van overtuigd dat hij alles naar behoren aanstuurt en alle problemen zal oplossen. De kloof tussen zijn eigen perceptie en wat er binnen de regionale geledingen speelt neemt groteske vormen aan. De partij versplintert wellicht maar Mark Rutte kleeft het niet aan. Hij gaf een tijd geleden aan dat mensen die het beleid niet zint dan hun conclusies moeten trekken. Als reactie op de dreigende armoede door torenhoge rekeningen zegt hij dat deze mensen tijdig aan de bel moeten trekken bij de Gemeenten. Dit is een excellent voorbeeld van zijn houding t.o.v. deze problematiek. Het betreft hier een koel en technisch antwoord op een probleem dat emotionele en ingrijpende consequenties heeft voor individuele mensen. Bovendien is het een hol antwoord. De gemeenten kunnen nu al niet adequaat reageren op de toevloed van mensen met betalingsproblemen en kunnen zeker niet een oplossing bieden in termen van geld. Rutte geeft ook hier weer blijk van een respons die niets oplost. Wie naar de talrijke voorbeelden uit de afgelopen jaren kijkt ziet een premier die los leeft van alles en iedereen. Binnen de partij blijkt geen ruimte te zijn voor debat en kritiek. De partij breekt waarschijnlijk uiteen en de premier vindt zichzelf (en./of het regeerakkoord) belangrijker dan de partij. Zulk gedrag past uitstekend bij het profiel van de mensen waarover ik op deze site schrijf. Wie het niet wil of kan zien lijdt m.i. aan cognitieve dissonantie. Je ziet het wel maar wil het niet geloven omdat het niet in je wereldbeeld past Het is tijd om te herijken volgens mij.
(Loopbaan/Levens)coaching