Zelfdoding van de vader, de ex manipuleert alles en verhindert het zien van het jonge kind

Zijdelings, maar van zeer dichtbij, kon ik op hoofdlijnen volgen wat er gebeurde bij de jonge vader. Zijn vrouw verliet hem vlak na de geboorte van hun kind, een nieuwe partner was al langere tijd in beeld zonder dat hij het wist, en begon daarna alles te saboteren wat maar mogelijk was. Als de jeugdbescherming in beeld komt en er bij de rechter gevochten wordt over de omgangsregeling, gaat die moeder die regeling saboteren, vindt de vader een aantal keren een tracker onder zijn auto, wordt zijn rolluik beklad wordt met een grove tekst, wordt er geweld uitgeoefend door de nieuwe partner van zijn ex, en daarmee heb ik denkelijk een redelijk beeld kunnen schetsen.

Het is voor mij een voorbeeld waarin er onvoldoende, of geheel niet, ingeschat is dat er psychopathie in het spel is. De ongelooflijke gladde praatjes, net doen alsof het welzijn van haar kind centraal staat, alle schuld bij de vader leggen, het zijn verhalen waar je als hulpverlener alert op moet zijn. Als het beeld dat, in dit geval door de moeder, geschetst wordt alleen maar in het voordeel van haar lijkt uit te pakken, er geen enkele smet aan haar is toe te rekenen, dan moet er een ongelooflijke alarmbel gaan rinkelen.

Als het verhaal perfect uitpakt dan is er zeer zeker wat aan de hand. Recentelijk sprak ik hier iemand die zeker in het spectrum van psychopathie hoog scoort en dan krijg je op elke vraag een (ingestudeerd) perfect antwoord. Alles glijdt van die persoon af. Op een gegeven moment zit je aan tafel en weet je zeker dat hier niets van klopt. Die bevestiging kreeg ik achteraf van de familie, controle-vragen waren absoluut anders beantwoord dan de realiteit was.

Ik las in een reactie op de zelfdoding een verhaal van een betrokkene die aangaf ; “ Soms is er echt maar een schuldige aan te wijzen”. Dat zijn wijze woorden. Er moet soms in een begeleidingstraject een keuze gemaakt worden. Het adagium dat in een gevecht tussen ouders beiden schuld hebben gaat zeker niet altijd op. Wie die keuze durft te maken grijpt in en weet dat de urgentie hoog is. In dit geval van zelfdoding is het wellicht niet juist beoordeeld of wel goed beoordeeld maar heeft men niet krachtdadig ingegrepen.

Leave a Reply