De leegte die binnen de opgeblazen persoonlijkheid van de narcist bestaat moet mijns inziens heel symbolisch bekeken worden. De leegte in die narcist is 1 op 1 vertaald de leegte die we wellicht ook waarnemen in de maatschappij als geheel. De inhoud van ons werk is voor 40% van de tijd administratief werk. Het concrete werk is vervangen door 40% leegte, een ongrijpbare brij aan teksten en cijfers.
Het vervelen dat de vroegere generaties (waar ik mij toe reken) maar al te goed kennen is voor de huidige generatie makkelijk op te vullen. Er is altijd wel ergens iets te doen (optreden/festivals) en de pc geeft altijd toegang tot verstrooiing. Waar je vroeger bij de boerderijen in Twente (waar ik opgroeide) de boerin en haar man op een bankje zag mijmeren in de middagzon om even helemaal in de leegte te komen vullen wij die leegte nu op.
De leegte in onszelf, eigenlijk niet weten wie we zijn en waartoe dit leven leidt, is een normaal gegeven. Psychologisch gezien zullen die vragen ons altijd bezig houden en proberen we er van tijd tot tijd een antwoord op te vinden. En dan komen we wellicht tot de conclusie dat het er niet toe doet wie we zijn of wat we doen.
De Soetra van de grote wijsheid (hartsutra) vertelt ons;
O Shariputra, vorm is niet anders dan leegte, leeg is alle vorm, er is dus niets hier buitenom. Want wat vorm is, is leegte en wat leegte is, is vorm.”
Het is juist die vorm , die opgeblazen leegte, waar de narcist zijn energie op richt zonder te beseffen dat dat de intense leegte alleen maar vergroot. Zou de narcist maar begrijpen dat de vorm er niet toe doet, dan kan hij bij zijn kern en angsten uitkomen en voluit authentiek gaan leven.