Een ervaringsverhaal psychopathie

Het kinderlijke in het gedrag, dat is feitelijk zoals ik het allemaal in retrospectief zie de kern van het gedrag. Maar omdat het gedreven is door een diep verborgen pijn zit het vol venijn. Een giftige cocktail , zo is mijn ervaring.

De vele ” verborgen”  relaties.  Gek dat iemand zich zelf gelooft als hij het glashard blijft ontkennen. En als ik mijn ex er op aansprak was er altijd een creatief verhaal over die persoon. En geloof me, dat verborgen leven ging heel ver. Nog nooit meegemaakt dat iemand zo in twee of meer werelden tegelijk leeft. Triest, heel triest.  Naast de sex-verslaving ook iedere dag wijn drinken maar geen alcoholist zijn, dat was absoluut niet het geval 🙂

De goddelijke status die men zich toekent zoals je in veel andere ervaringsverhalen ook leest.  Onaantastbaar goed is men, en dat wordt ook zo benoemd. Overal met een air binnenkomen van de godin die perfect is. Links en rechts een handig praatje, hier een goede opmerking daar een complimentje en achteraf op weg naar huis over vrijwel iedereen een giftige opmerking maken. 

Nog te zwijgen over de ontelbare keren dat verhalen van inhoud veranderden of de non-verbale signalen niet strookten met gedrag en de vinger de andere kant op wees. Met een stalen gezicht de ene dag A zeggen, de volgende dag B en een week later zit het nog weer heel anders in elkaar. 

De zogenaamd empathische houding naar buiten toe maar de afbrekende woorden achter de rug. Ongelooflijk dat iemand dan ook nog van vriendschappen durft te spreken. Dat zijn het voor normaal functionerende mensen niet maar mijn partner dacht van wel. De relaties waren niet meer dan iets waar je zelf voordeel uit kon halen. Kwam iemand spontaan op bezoek om te helpen dan werd het achteraf als iets achterlijks bestempeld. ‘Wat komt zo iemand hier doen?”. 

Het maar blijven profiteren van de relatie. Het was nooit genoeg, het zou ook nooit stoppen. Altijd net even proberen het zo te keren dat de ander zou opdraaien voor de kosten. Ik vond het bijzonder er naar te kijken. Een relatie van haar zei ook dat zij alleen maar een partner met veel geld wilde. En dat was de rode draad in de reeks met partners. Leven ten koste van anderen, schaamteloos parasiteren. Na een paar maanden met elkaar optrekken opeens beginnen te praten over ‘ons’ geld. Zo ver gaat het 🙂

Twee of drie partners per jaar was geen uitzondering, van de een naar de ander, als ie maar geld had.

Slachtofferschap was waar het hele leven van mijn ex op dreef. Daar was het hele leven op gebouwd. Telkens opnieuw was het iets dat niet door mijn ex kwam maar door anderen. En de werkelijkheid werd zo creatief gemanipuleerd dat iedereen er telkens weer in trapte. De ex spoorde niet, en dat zou best kunnen, maar zijzelf was minstens zo gek.

Ook heel gek om te zien dat geen enkele ervaring tot nieuwe inzichten leidde. Continu werden dezelfde patronen doorlopen. Er werd niets van geleerd. 

Leven van een uitkering en zonder schaamte geld bijverdienen. Maar wel op zo’n manier dat niemand het zou ontdekken.  Onder het mom van een uitje met een vriendin of ergens iets ophalen de hele dag weg zijn en dan werken. Wat ze deed in die tijd zal ik hier maar niet beschrijven. 

Het in een andere werkelijkheid leven werd na de relatie duidelijk. Eerst het eigen blazoen schoon houden door mij te beschrijven in de meest vreemde verhalen. Daarna alsof er niets gebeurd was de banden weer proberen aan te halen. Ook een jaar na datum nog een mail sturen alsof je nog beste vrienden bent. Daarin zie je het kinderlijke sterk terug; : ” verdergaan alsof er niets gebeurd is” . Terwijl de roddel, achterklap en zwart maken zijn gebruikt om de eigen rust weer te herstellen. Ongelooflijk wonderlijk om allemaal te zien gebeuren. 

Je verliest dierbaren en dan na die zware periode doodleuk zeggen dat je er voor haar niet geweest bent. Schaamteloos. Ook gek dat zij het overlijden op facebook zette en daar alle condoleances in ontvangst nam. Bizar dat zelfs zo iets uitgebuit wordt om zielig te zijn en aandacht te krijgen.

Van alles vastleggen op foto en geluid. Opnames maken zonder dat anderen dat wisten om zo selectief, uit zijn verband gerukt, anderen te kunnen overtuigen dat jij niet spoorde. In de auto een confrontatie uitlokken en dan , ondertussen zo bleek stond de geluidsrecorder van de mobiel aan, roepen ” je wilt me slaan he”?”. Mijn antwoord was uiteraard dat dat geheel niet aan de orde was. Maar heel slim gespeeld om later anderen te kunnen overtuigen. 

In retrospectief waren de mensen die altijd al bedenkingen bij haar hadden meteen overtuigd van het label psychopaat. Zij konden moeiteloos al hun eigen ervaringen in perspectief plaatsen. 

En let je op je spullen. Er verdwijnen zaken. Het gaat zo geraffineerd dat je het in de relatie niet door hebt maar er pas later achter komt.

Ik raad iedereen aan diep te graven in de geschiedenis van je partner. Daar mag je alle grenzen overgaan want wat je vindt is bizar en in een woord ‘vies’. Ze hebben zoveel gezichten dat je het in eerste instantie niet kunt bevatten. 

Achteraf kan ik zeggen dat het mijn beste leerschool ooit is geweest. Begin van nieuwe inzichten. En een antenne voor het herkennen van dit gedrag dat overigens meer voorkomt dan menigeen denkt.