Vrijheid versus Individualisme

Individualisme* , een trend in onze maatschappij, zou deels verklaren waarom er steeds meer mensen hoger scoren op de NPI .  Het spreekt voor zich dat wij als mensen de maatschappij/cultuur dragen en vorm geven en omgekeerd alles om ons heen teruggespiegeld wordt in ons als individu (mutual constitution model ) . Krishnamurti zei het al;  “De wereld , dat ben jij” .

Ik denk dat veel mensen individualisme zien als de ultieme vrijheid in zichzelf vinden.  Maar de werkelijkheid is dat werkelijk vrij zijn altijd leidt tot een toename van de compassie voor alles om je heen . Je bent dan niet meer van deze wereld maar wel in deze wereld. Je bent altijd vrij maar wel in verbondenheid met alles om je heen.

De ultieme vrijheid betekent dat je jezelf vrij moet maken van de collectieve dwang c.q. het collectieve onbewuste omdat daarin de angst de bindende kracht is. Pas als je de angst in de ogen durft te kijken die optreedt als je je losmaakt van de verwarring die opgeslagen is in dat collectief onbewuste kun je volledig vrij zijn en je eigen pad gaan. Maar als gevolg van dat proces is er een diep respect ontstaan voor alles om je heen en richt je je energie niet meer op het zelf maar op het goede doen.

Als dat bewustzijn in onze maatschappij kan ontstaan, dat het om werkelijke vrijheid gaat, zouden we de trend van het toenemend individualisme kunnen keren.

* bron is wikipedia
Individualisme is een filosofisch standpunt waarbij de gedachtegangen en de rechten van het individu boven het belang van de gemeenschap worden geplaatst. De kern van individualisme is dat een groep geen rechten heeft, maar dat enkel individuen rechten hebben; daarmee is het tegengesteld aan collectivisme. Bij het individualisme staat het recht op zelfbeschikking centraal. Elk individu heeft het recht om zijn leven zelf in te vullen, zonder dat anderen hem gaan opdringen hoe deze zijn leven zou moeten leiden. “