Loslaten…

Een populaire uitdrukking, al jaren, is dat je de dingen moet loslaten. Zoon of dochter is uit de moeder geboren dus echt loslaten kan niet. De band bestaat voor eeuwig. En toch zul je als ouder een proces in moeten gaan. Misschien kan ik het benoemen als het hoger op de ladder gaan staan. En vanuit die hogere positie kijken hoe je eigen gedachten en verlangens en je diepe pijn je gevangen houden. Omdat de gestoorde partner van je zoon of dochter niet te veranderen valt en je zoon of dochter al gevangen is in het web van de narcist kan je alleen maar werken aan je eigen manier van omgaan met de situatie. En dan hebben we het toch over loslaten.  Je blijft altijd beschikbaar, en dat laat je je kind ook weten, maar je pakt je eigen leven op. Want wie of wat is er mee gediend dat ook jullie leven als ouder in puin komt te liggen? Vooral wanneer je als vader en moeder geheel anders omgaat met de pijn zullen de spanningen gewis oplopen en komt ook die relatie in een spanningsveld.

Probeer hoe moeilijk het ook is voortdurend te monitoren wat je denkt, wat je voelt en vertel je zelf dat het een voorlopig onoplosbaar probleem betreft. Train je geest  te beseffen dat er geen oplossing bestaat. Er bestaat geen gouden remedie om de gevangenschap van je kind op te lossen. Dit is moeilijk, geen twijfel daarover, maar het zal toch dit pad van loslaten zijn dat jullie als ouder ook een normaal leven teruggeeft.