Slechts observeren; de les voor een ouder wiens kind in een relatie met een narcist of psychopaat leeft.

Dat je als ouder een prettige schoonzoon of schoondochter wenst is logisch. Maar als je de illusie hebt daar invloed op te kunnen uitoefenen maak je het jezelf extreem moeilijk.  Al in de vroege puberteit is de “peer-group”  van groot belang m.b.t. de ontwikkeling van een kind.  In die groep wordt er vrijuit geëxperimenteerd en ongelooflijk veel geleerd. Het spreekt voor zich dat je als ouder het zicht op het kind grotendeels kwijt raakt en dat je in  de vroege adolescentie fase slechts een beperkt aantal indrukken krijgt van je kind. Het is buitengewoon prettig om te constateren dat je kind zijn eigen weg zoekt en gaat. 

Maar toch willen veel ouders erg betrokken blijven bij het leven van hun kind. Enerzijds vinden ze het fijn dat hun zoon of dochter zelfstandig leeft maar tegelijkertijd is er een deel van de ouders die het te vanzelfsprekend vindt dat ze nog enige invloed kunnen uitoefenen.  En die ouder zal zichzelf tegenkomen als hun zoon of dochter zich verbindt met een narcist of psychopaat.  Het is moeilijk te aanvaarden dat het leven van hun zoon of dochter net als dat van hen zelf een groot leerproces is van vallen en opstaan. En blijkbaar heeft de zoon of dochter het nodig in zijn/haar leerproces om in een ongelijkwaardige relatie verzeild te raken. De keuze voor een partner is geen ‘logisch’ proces maar veel meer een door onbewuste drijfveren gestuurd iets. Hoe veel mensen erkennen op latere leeftijd dat hun partnerkeuze bepaald was door onvervulde behoeften of onvoldoende kennis van zich zelf? Precies die factoren zullen ook een rol spelen in de keuze van de dochter of zoon. 

Het is echter verleidelijk om je eigen inzichten en opgedane levenservaring te projecteren in het leven van je zoon of dochter. Als ouder wil je dan je kind behoeden voor misstappen. Een veel productievere en leerzame houding is om te accepteren dat de les die uw zoon of dochter gaat leren groot zal zijn. En de les die u als ouder aan zal moeten gaan is om betrokken te blijven bij uw kind maar slechts te observeren wat er gebeurt. Iedere actie die er op is gericht uw kind of de partner aan te spreken zal respectloos overkomen en contraproductief zijn. 

Is dit het enige dat ik te zeggen heb over je houding jegens je kind? Nee , zeker niet. Lees hier een andere bijdrage van mij. 


19 Replies to “Slechts observeren; de les voor een ouder wiens kind in een relatie met een narcist of psychopaat leeft.”

  1. Prachtig stuk Frank, en natuurlijk krijgen radeloze ouders ook vaak het advies om juist wel te melden dat je zoon/dochter in een narcistische relatie zit. Wij hebben ervoor gekozen dat niet te doen, de deur open te houden, de narcist zeker niet aan te vallen en je kind niet af te vallen. Gemakkelijk is dat niet, de narcist en soms ook het beïnvloede slachtoffer behandelen jou zonder respect en zijn meedogenloos. Blijf maar eens respectvol als je geblokkeerd wordt op whatsapp en 06, als je twee weken van te voren hoort dat er getrouwd wordt, je volwassen kind lijdt en afvalt en meegezogen wordt door de psychopaat. Soms is het dan fijn om te kunnen praten met lotgenoten en dat is niet hetzelfde als tijdelijk bezorgde ouders!

    1. Ja, het is geen gemakkelijke weg. Daar zijn we het roerend over eens. Met anderen er over praten is heel erg nodig en inderdaad dan het liefst met lotgenoten omdat alleen zij begrijpen wat er in u omgaat. Er komt in oktober in de agenda een dag te staan waarin ik wil kijken of we met een groep lotgenoten tot een ontmoeting kunnen komen.

  2. Ik zou heel graag met iemand willen praten of schrijven hoe te handelen met het volgende onderwerp;
    Zoon heeft ruim twee jaar een relatie met een narcotische vrouw ( ernstig ) deze accepteerd geen enkele vriend meer in zijn omgeving. Zijn kind is inmiddels buiten de deur gezet, omdat zij letterlijk zijn kind niet wenst. Met zijn moeder is alle contact verbroken.
    In het verleden is de relatie met zoon buitengewoon hecht en liefdevol geweest => door het verbreken is de situatie zeer moeilijk. Het contact met kleindochter is niet verbroken => en dat heeft woede gewekt bij zoon en narcistisch relatie.

    1. Dag Jaap,

      Er zijn momenteel twee andere ouders die graag met lotgenoten willen praten. Wil je daarover contact met me opnemen?

    2. Beste Jaap,

      zoveel begrip voor de situatie. Mijn zoon zit in zelfde situatie. Zonder kind gelukkig. Maar als moeder is het bijna ondraaglijk om hier mee te leven

    3. Beste Jaap,

      zou ook graag willen praten. Onze narcistische schoondochter is inmiddels 7 maanden zwanger. Onze zoon moet ons steeds blokkeren op social media . De bedoeling is dat ze hem isoleert van familie en vrienden en dat is goed gelukt.
      Groet : Inge

      1. Hoi Inge,

        Mijn dochter heeft een narcistische vriend, Hij heeft haar zelfs zover gekregen dat ze een andere opleiding ging doen, terwijl ze na haar MBO een baan aangeboden had gekregen. Ze is al 2 jaar op een kamer in Amsterdam, heb haar 2x gezien dit jaar en inmiddels heeft ze haar broer op geblocked, een van mijn grootste angsten.. haar vriend isoleert haar steeds meer..

        1. De isolatie van de partner is een van de heftigste aspecten van deze destructieve relaties. Steeds minder mensen krijgen toegang omdat je dochter zo geïndoctrineerd is dat ze gelooft dat iedereen om haar heen een slechte invloed op haar en de relatie met haar vriend heeft. Er breekt dan voor de ouders een donkere periode aan. De tijd zal leren of je dochter inziet dat ze een onverstandige weg is ingeslagen. Hoe lang dat duurt is echter ongewis. Angst, kwaadheid, onmacht zijn de belangrijkste gevoelens en wie er niet in slaagt hier mee te leven vervalt in piekeren en gaat zelf ten gronde. Zoek een gesprekspartner die begrijpt in welke situatie je zit en praat van je af.

  3. Ik zou heel graag in contact komen met lotgenoten van : ouders van een kind in een destructieve relatie. Dit voor advies en om te leren van en met elkaar hoe om te gaan in deze situatie.
    Onze dochter is voor de 2e keer een relatie aangegaan met dezelfde man. We herkennen onze eigen dochter bijna niet meer in haar woorden en haar handelen. We hebben altijd een sterke liefdevolle band gehad met elkaar meer nu totaal anders en onbegrijpelijk. Ook wij, haar broers en 2 vriendinnen zijn voor een periode geblokt in app contact. We hebben haar al geruime tijd niet gezien, wel gehoord dat ze is afgevallen en er niet goed uitziet.
    We blijven aangeven dat we van haar houden en dat de deur open staat maar kunnen de relatie niet actief ondersteunen. Dit vinden wij ontzettend moeilijk mede door de negatieve ervaring van vorige periode van deze relatie. Neemt niet weg dat zij haar eigen keuzes maakt en mag/moet maken! Hierin zijn wij ook duidelijk geweest naar haar.

    1. Dag Hilda,

      Ik ga er voor zorgen dat er een aantal mensen met elkaar in gesprek kan komen.

  4. Wat een opluchting om te lezen dat dit meer ouders overkomt.(helaas)
    Ook onze dochter zit in een relatie met een verborgen narcist.
    Mijn man en ik hadden een hele liefdevolle relatie met onze dochter.
    Daar is bitter weinig van over.
    Wij hebben besloten om na ruim 6 jaar toenemende ellende nu even niets meer te laten horen.
    Onze dochter weet ook dat de deur dag en nacht voor haar open zal staan.
    Ik kan het niet langer opbrengen omdat het ten koste gaat van mijn gezondheid.
    Ze is altijd in onze gedachten.
    Ze lijkt ook wel totaal gevoelloos naar ons.
    Sterkte allemaal.
    Ik blijf hopen dat haar ogen en ook van jullie kind ooit open zullen gaan.

  5. Op verzoek van twee ouders ga ik in oktober een avond plannen waar ouders elkaar kunnen ontmoeten. Indien u interesse heeft kunt u dat per mail aangeven.

  6. Hallo.
    Ik lees jullie verhalen met tranen in mijn ogen. Het is allemaal zo herkenbaar en verdrietig.
    Ik heb een zoon van 21 jaar. Wij hadden een hele hechte band samen. Sinds 1 jaar heeft hij zijn allereerste relatie. Zo trots dat hij iemand gevonden had. Was voor mij ook een nieuwe situatie. Helaas is er niks meer over van onze band. Hij maakt het uit maar gaat weer iedere keer terug. Zij zegt gewoon hij maakt het toch niet en komt toch terug.
    Ik heb haar een huisverbod gegeven. Zij nam mijn huis over. Ik ben er zelf aan onder door aan het gaan en hulp moeten gaan zoeken. Helaas kan er je niemand mee helpen en je moet het zelf doen. Ik zie mijn zoon veranderen. wij hebben geen contact meer. Verschrikkelijk. Ik zoek naar een verklaring en vraag mij steeds wat heb ik verkeerd gedaan. Waar is het mis gegaan.
    Ik zou het ook fijn vinden om hier met iemand over te praten. Niemand begrijpt me. Zelfs mijn ouders niet.
    Een verdrietige moeder.

  7. ook wij maken het zelfde mee. Onze enige dochter leeft met een narcist. Ze hebben 2 schatten van kinderen, 6 en 7 jaar. Wij mogen ze niet meer zien en wij worden uitgemaakt door haar voor alle vuile vis. Hij heeft hier een dak gemaakt, wij hebben daar veel geld voor betaald en het is niet af, het regent zelfs binnen. toen wij reclameerden is het spel op de wagen gegaan. Hij heeft een krot gekocht in Kroatie en pendelt tussen thuis en zijn nieuwe stek. Of hij werkt en geld verdient, weten wij niet. Of onze dochter en kleinkinderen in armoede leven weten wij ook niet. Hij onttrekt zich aan alle verantwoordelijkheid en houdt zich op de vlakte, zij praat en ruziet voor hem. Het is verschrikkelijk. Maar graag reacties, alle beetjes helpen, het maakt ons kapot.

  8. Goedenmorgen,

    Ook ik heb een zoon van 21 die ruim 3 jaar met een meisje is die alleen maar oog heeft voor zichzelf. Is er nooit als hij iets belangrijks heeft, neemt zijn vrienden over en is een wig aan het bouwen tussen ons en mijn zoon! Hij woont nog thuis dus zij komt ook veel over de vloer. Als zij haar zin niet krijgt gaat de trucen doos open, boos, discusies, huilen, gillen enz. Zelfs haar moeder doet hieraan mee en zet een mes op de keel van mijn zoon als hij niet doet wat zij willen! Als hij dan toegeeft, zegt ze, als je niet wilt hoeft het niet hoor!! Ik als moeder ben een leugenaar en hypocriet terwijl ik er dan niets mee te maken heb? Mijn zoon begint al te veranderen, hij is écht zó lief, té lief en het doet mij pijn dat ze hem zó kleineert!! maar ik mag niets zeggen en hij zegt dat hij toch niet weet hoe het in een relatie hoort? ik heb gezegd dat hij maar even naar mijn relatie moet kijken, wij gaan met respect met elkaar om en onze “ruzies” zijn op 1 hand te tellen na 25 jaar? Hoe kan ik voorkomen dat ik mijn band met mijn zoon verlies? Ik ben hier zó bang voor!!

    1. U stelt een vraag waar ik geen eenduidig antwoord op kan geven. Hoe langer je wacht met je mening geven des te moeilijker het wordt omdat uw zoon gevangen is in het web van zijn vriendin en zijn moeder. Maar ik moet ook zeggen dat de kracht vanuit die twee vrouwen nu al zo sterk is dat alles wat u zegt tegen u gebruikt gaat worden. Het is olie op het vuur van de destructieve persoon dat u alle moeite gaat doen om te zeggen dat zijn vriendin ‘fout’ is. In deze fase zou ik voorstellen eventuele vrienden die nog in beeld zijn te vragen of zij moeite willen doen. Maar ook daar hoort een bijsluiter bij. Als die vrienden niet in staat zijn te verbergen dat ze ook namens u zo hun best doen hem tot andere inzichten te brengen zal dat ook weer tegen u werken.

      Hoewel niet iedereen het met mij eens is op dit punt is er naar mijn mening een kwetsbaarheid in uw zoon waar de vriendin gebruik van maakt. De aandacht, de (valse) liefde, de belangrijke positie die de vriendin aan hem geeft, misschien een laag eigenbeeld kan er toe leiden dat uw zoon zich laat vangen. Misschien wil hij zo graag een vriendin dat hij te makkelijk voor haar gevallen is.

      Helaas kan ik geen echt advies geven in deze zaken. Veelal is het een kwestie van lijdzaam aanzien wat er gebeurt. Dat is een tegennatuurlijke houding maar levert vaak net zo veel op als er actief tegen vechten. Ik heb talloze ouders gesproken die er onderdoor gingen door er tegen te blijven vechten.

  9. Dag,
    Wat herkenbaar!:ook wij hebben onze lieve zoon zien veranderen en begrijpen we niets meer van zijn houding naar ons toe. Ons kleinkind wordt bij ons weggehouden, dat breekt ons hart. Er is geen zicht op verandering mits hij in therapie gaat. Ik zou heel graag andere ouders spreken hierover. Kunt u mij in contact met hen brengen?

    1. Een late reactie. Ik ben door ervaringen wijzer geworden geen voorstander meer van het doorverwijzen naar anderen. Niet omdat ik dat niet wil maar recente ervaringen mij leerden dat het zelden constructief wordt. De kans op mee-lijden met de ander is groot.

Comments are closed.