Er is maar een weg om er mee te leren leven als slachtoffer, herkaderen.

Als je uit de destructieve relatie komt is het een zware weg om weer je plaats in deze maatschappij te vinden. Als je je partner, huis, geld en soms ook je kinderen kwijt bent geraakt na de scheiding zit je letterlijk aan de grond. In mijn eigen praktijk hoor ik de meest gruwelijke verhalen die overeenkomen met het de getuigenissen in het boek van Jan Storms over destructieve relaties. De vraag is op dat moment ” Hoe nu verder?”. Hoe moet je verlies van kinderen en materieel goed (relatief minder erg maar ook heel naar) en het ongeloof van de omgeving plaatsen?

Het spreekt voor zich dat je zeker moet kijken naar je eigen rol in het ontstaan van de relatie en het er in blijven. Maar dat is niet het hele verhaal. De narcist of psychopaat verandert namelijk stapsgewijs jouw manier van denken door een proces dat gaslichting heet. Er zit dus iets heel geniepigs in de relatie dat jou sluipenderwijs gesloopt heeft.

Als je dus na een vaak moeizaam en slepende scheiding met niets overblijft en je hebt je zelfonderzoek gedaan blijf je zitten met kwaadheid, verdriet en verbazing.

Naar mijn mening is er maar een weg om daar uit te komen. Als je in staat bent je leven in een groter perspectief te zien , er is een overstijgende karmische doel gediend met je leerweg, kun je weer een anker vinden. Dat groter perspectief toont je vooraleerst dat er een grote groep mensen in deze samenleving rondloopt die (on)bewust vooral en vooraleerst aan zichzelf denkt. Het is een grote groep (zeker 5% van de mensen) die aan dit profiel voldoet. Ik zeg altijd tegen mijn klanten ” you better belief it” . Misschien zijn we door de twintig eeuwen van christelijk denken op een dwaalspoor gebracht. Misschien zijn we gaan geloven dat er slechts het goede in de mens aanwezig is. Mooi niet dus !

Een tweede stap die je volgens mij moet gaan maken is de waarheid in jezelf te gaan zoeken. In de buitenwereld zul je geen of moeizaam erkenning vinden. Als je echter de weg naar binnen gaat maken kom je in contact met je eigen wijsheid en inzichten. En die eigen wijsheid blijkt een goudmijn te zijn op weg naar persoonlijke groei en je zelf te hervinden. Hoe minder je je aantrekt van wat de omgeving denkt, doet en vindt des te meer ontdek je dat er een kracht in jezelf aanwezig is die jou een nieuwe weg leert te vinden in dit leven. Hoe de omgeving tegen jou of je ervaringen aankijkt wordt dan stapsgewijs steeds minder belangrijk. 

Een derde stap die je zou kunnen maken is te reflecteren op het aanwezig zijn in deze wereld. Is er een hoger doel, zou het zo moeten zijn of worden dat iedereen in harmonie leeft?, is er een realistisch perspectief dat als jij blijft vechten tegen de beeldvorming over jouw narcistische/psychopatische ex het daadwerkelijk een verandering teweeg brengt?