In een van zijn eerste boeken schrijft Mantak Chia over een van de meeste voorkomend menselijke gedragspatronen. Hij omschrijft dat als de zoektocht van bijna alle mensen naar een partner die op de een of andere wijze het eigen leven ” heel” lijkt te maken. In plaats van in ons zelf te zoeken hebben we het gevoel dat er ergens op de wereld iemand rond loopt die ons het geluk doet vinden. Het spreekt voor zich dat Mantak Chia ons aanspoort het geluk in onszelf te vinden. Er is niets of niemand van buiten die ons bestendig geluk kan brengen. Dat kunnen we alleen zelf creëren. Een partner kan onderdeel van dat geluk zijn maar integratie van het vrouwelijke en mannelijke aspect in jezelf vormt de basis voor een stabiel en gezond leven.
In ons dagelijks leven zien we echter hoe de dating-industrie het leven van veel mensen beheerst of bezig houdt. Er wordt voortdurend gezocht naar de ontbrekende schakel in ons leven.
De reden van dit zoeken is volgens velen het wegvallen van de sociale structuren. Waar we in het verleden nog de verzuiling kenden met alle daarbij behorende verbanden via verenigingen is de nadruk op het individualisme komen te liggen. Daarmee is echter ook de fundamentele eenzaamheid die we allemaal kennen scherp naar voren gekomen.
Eenzaamheid is een vast gegeven in ieder mensenleven. Daarmee leren omgaan is echter een hele opgave en het vermijden van dat gevoel leidt tot kwetsbaarheid. Die kwetsbaarheid geeft narcisten de kans binnen te dringen in je leven en er gebruik van te maken. Zowel Dr. Robin Sterns als Sam Vaknin (beide experts op gebied van narcisme/psychopathologie) wijzen er op dat de vergaande individualisering de vruchtbare grond is waarop narcisten hun prooi kunnen vinden.